Afgelopen week was een week waarin ik met volle teugen heb genoten van ons knulletje. Het was lekker weer en dus mooi de gelegenheid om veel te wandelen met Luca in de wagen. Hij vindt het prachtig, en dan vooral rechtop met z'n kinderwagen in de meeste rechte stand. Zo kan ie goed alles zien, wat ie zo graag wil, en bijt dan af en toe in de stang voor hem. Ben zelfs helemaal naar de apotheek gelopen (heen en weer zo'n 5 km) om medicijnen te halen en hij had veel bekijks. De apothekersassistenten waren blij om hem weer eens te zien. Ze maken natuurlijk zijn medicijnen klaar en ze weten en kennen het hele verhaal erachter. Zodra ik iets bestel met de naam: "Woudboer" dan weten ze het al. Idem dito bij de huisarts. Het is natuurlijk ook heel 'bijzonder' dat een baby leukemie heeft/had.
Opeens hoorde hij in de apotheek iemand praten schuin achter hem, en hij draaide zo ver als hij kon om diegene te kunnen zien. Hahahaha.. die mevrouw begon te lachen. "Wat is ie nieuwsgierig zeg", zei ze. Ja dat kun je wel stellen mevrouw, dat is hij namelijk zeker. ;-)
Van de week was het zelfs zo warm hier dat ik buiten zijn speelmat en kleden heb neergelegd. Nog een paar handdoeken over het tuinkleed en hoppa, een heel speeltuintje voor Meneer Woudboer.
Hij vermaakte zich goed en mama genoot van Luca, van de zon, de rust en gewoon het thuis zijn.
Ik zat de hele tijd bij hem op de mat, af en toe met hem spelen, boekje lezen, liedjes zingen me z'n 2-tjes, kroelen, naast hem liggen en dan grijpt ie me beet.. haha. Wat een heerlijke dag was dit.
Opeens hoorde hij in de apotheek iemand praten schuin achter hem, en hij draaide zo ver als hij kon om diegene te kunnen zien. Hahahaha.. die mevrouw begon te lachen. "Wat is ie nieuwsgierig zeg", zei ze. Ja dat kun je wel stellen mevrouw, dat is hij namelijk zeker. ;-)
Van de week was het zelfs zo warm hier dat ik buiten zijn speelmat en kleden heb neergelegd. Nog een paar handdoeken over het tuinkleed en hoppa, een heel speeltuintje voor Meneer Woudboer.
Hij vermaakte zich goed en mama genoot van Luca, van de zon, de rust en gewoon het thuis zijn.
Ik zat de hele tijd bij hem op de mat, af en toe met hem spelen, boekje lezen, liedjes zingen me z'n 2-tjes, kroelen, naast hem liggen en dan grijpt ie me beet.. haha. Wat een heerlijke dag was dit.
Luca zijn ontwikkeling staat niet stil. Hij is volop aan het ontdekken en ik zie hem iedere dag weer iets nieuws doen. Zoals door z'n bed heen rollen: "Ja papa heeft de bodem al naar beneden gedaan"... ;-) Zelf willen zitten in de wipper, dus naar voren leunen en zo blijven zitten. Want echt los zitten lukt hem nog niet. Maar oh, wat wil hij het graag. Zelfs tot frustratie toe.
Ook wil hij graag staan. Dan hou ik hem vast en zet hij zich af en daar staat ie dan, wiebelig en na een tijdje zakt ie door z'n beentjes, en dan is mama daar om hem te ondersteunen. De grootste lol heeft hij dan.
Op het kleed blijven liggen doet ie niet meer, meneer rolt, en rolt en rolt alle kanten op. Van z'n kleed af gewoon de grond op. Soms iets te hard met z'n hoofdje, dan zie je hem denken. Ja ook dat moet hij leren.
Van de week maakte hij ineens veel kuch geluidjes, niet om echt te hoesten, maar gewoon meer van: "Hey, dit kan ik ook met mijn stem". De dag daarna maakte hij weer een ander geluidje. Om de dag daarna weer te herontdekken dat hij zijn stem kon gebruiken om te gillen en schreeuwen.
En zondag kwamen we er zelfs achter dat er een tandje doorkomt. TROTS!!!!
Zaterdag gingen we opa (Michel zijn vader) verassen op zijn verjaardag. Opa en oma hebben een half jaar plek op de camping in Friesland en zijn daar nu 3 weken. Ik had met oma stiekem contact gehad over die dag en zo gebeurde het dus dat wij zaterdag bepakt en bezakt op weg naar Friesland gingen.
We gingen op tijd weg, Luca is de hele week al om 5 uur wakker dus een wekker zetten hoeft niet. Puk, Luca, Papa, Mama en heel veel spullen. Wat heb je toch veel dingen nodig voor een baby. Ook veel reserve spulletjes voor als hij weer eens doorlekt of spuugt. Dus 6 hydrofiele luiers, 10 gewone luiers, doekjes, 3 reserve setjes kleding, medicijnen, spuitjes, sonde voeding, sonde voeding toebehoren, onderplak en pleisters voor als hij de sonde eruit trekt of de pleister los trekt, fruithapje (blijven proberen), 2 slaapzakjes, knuffels, speelgoed, speelmat, campingbedje, beddengoed, verschoonkussen, kinderwagen, regenhoes.. ben ik nog wat vergeten? Ook voor Puk de nodige spulletjes meegenomen en voor mezelf een korte broek en slippers.. hahaha.. Verschil moet er wezen.
Eenmaal op de camping aangekomen liet ik Puk vlakbij de caravan los en hij rende zo naar Rob toe. Rob heel verbaasd natuurlijk en toen kwam ik tevoorschijn en zei: "Verassing". Toen reed Michel het veld op. Nou z'n dag kon niet meer stuk. Stom verbaasd, verast, blij... Hij vond het een prachtig cadeau.
We hebben een gebakje gegeten, gekletst, met Luca gespeeld, toen Luca te slapen gelegd en toen zijn wij even gaan lunchen.
Toen Luca wakker was zijn we gaan wandelen met Puk en Luca mee in de wagen. Ondertussen was Paul (Michel zijn broertje) ook aangekomen dus die liep gezellig mee. Terug bij de caravan zijn we een stukje gaan varen op de boot van Rob en Anja. Ze hebben aan de voorkant van de boot een groot gedeelte met kussens en dit kun je overdekt maken. Daar hebben wij heerlijk gezeten met Luca. Hij heeft heerlijk gespeeld op z'n buik en later nog even op schoot gezeten.
Terug op het vaste land hebben we nog wat gegeten en zijn rond 18:30 terug naar huis gereden.
Wat een prachtige dag was het. Het leek net alsof het helemaal normaal was.
Ook wil hij graag staan. Dan hou ik hem vast en zet hij zich af en daar staat ie dan, wiebelig en na een tijdje zakt ie door z'n beentjes, en dan is mama daar om hem te ondersteunen. De grootste lol heeft hij dan.
Op het kleed blijven liggen doet ie niet meer, meneer rolt, en rolt en rolt alle kanten op. Van z'n kleed af gewoon de grond op. Soms iets te hard met z'n hoofdje, dan zie je hem denken. Ja ook dat moet hij leren.
Van de week maakte hij ineens veel kuch geluidjes, niet om echt te hoesten, maar gewoon meer van: "Hey, dit kan ik ook met mijn stem". De dag daarna maakte hij weer een ander geluidje. Om de dag daarna weer te herontdekken dat hij zijn stem kon gebruiken om te gillen en schreeuwen.
En zondag kwamen we er zelfs achter dat er een tandje doorkomt. TROTS!!!!
Zaterdag gingen we opa (Michel zijn vader) verassen op zijn verjaardag. Opa en oma hebben een half jaar plek op de camping in Friesland en zijn daar nu 3 weken. Ik had met oma stiekem contact gehad over die dag en zo gebeurde het dus dat wij zaterdag bepakt en bezakt op weg naar Friesland gingen.
We gingen op tijd weg, Luca is de hele week al om 5 uur wakker dus een wekker zetten hoeft niet. Puk, Luca, Papa, Mama en heel veel spullen. Wat heb je toch veel dingen nodig voor een baby. Ook veel reserve spulletjes voor als hij weer eens doorlekt of spuugt. Dus 6 hydrofiele luiers, 10 gewone luiers, doekjes, 3 reserve setjes kleding, medicijnen, spuitjes, sonde voeding, sonde voeding toebehoren, onderplak en pleisters voor als hij de sonde eruit trekt of de pleister los trekt, fruithapje (blijven proberen), 2 slaapzakjes, knuffels, speelgoed, speelmat, campingbedje, beddengoed, verschoonkussen, kinderwagen, regenhoes.. ben ik nog wat vergeten? Ook voor Puk de nodige spulletjes meegenomen en voor mezelf een korte broek en slippers.. hahaha.. Verschil moet er wezen.
Eenmaal op de camping aangekomen liet ik Puk vlakbij de caravan los en hij rende zo naar Rob toe. Rob heel verbaasd natuurlijk en toen kwam ik tevoorschijn en zei: "Verassing". Toen reed Michel het veld op. Nou z'n dag kon niet meer stuk. Stom verbaasd, verast, blij... Hij vond het een prachtig cadeau.
We hebben een gebakje gegeten, gekletst, met Luca gespeeld, toen Luca te slapen gelegd en toen zijn wij even gaan lunchen.
Toen Luca wakker was zijn we gaan wandelen met Puk en Luca mee in de wagen. Ondertussen was Paul (Michel zijn broertje) ook aangekomen dus die liep gezellig mee. Terug bij de caravan zijn we een stukje gaan varen op de boot van Rob en Anja. Ze hebben aan de voorkant van de boot een groot gedeelte met kussens en dit kun je overdekt maken. Daar hebben wij heerlijk gezeten met Luca. Hij heeft heerlijk gespeeld op z'n buik en later nog even op schoot gezeten.
Terug op het vaste land hebben we nog wat gegeten en zijn rond 18:30 terug naar huis gereden.
Wat een prachtige dag was het. Het leek net alsof het helemaal normaal was.
Vandaag hadden we weer controle in het ziekenhuis. Om 10:00 uur bloed prikken bij de prikpoli. Dit keer weer uit de elleboogholte en Luca hoefde zelfs niet eens te huilen. STOER!
We kwamen op de prikpoli Max (een 12 jarige jongen) tegen die we tijdens het hele proces hebben leren kennen op de afdeling Giraf. Max en Michel zijn dikke maatjes en moeder Heidi is gek op Luca. Terwijl we nog een uur moesten wachten op de uitslagen en dus het gesprek met Dr. Versluys gingen we met hun nog even wat drinken en gezellig kletsen in de huiskamer van afdeling Pauw.
Om 11:00 uur hadden we het gesprek en werd Luca onderzocht. Hij doet het super!
Zijn huid is een stuk rustiger geworden dus de transplantatie ziekte is onder controle en dus mogen we afbouwen met de prednison. Dit is heel fijn, want de prednison verslapt ook de spieren waardoor het ontwikkelen natuurlijk vertraagd verloopt.
Zijn hb gehalte was weer gestegen van 6,6 naar 6,8 helemaal uit zichzelf. De bloedplaatjes waren dit keer 63, dus ook gestegen, en dit is zelfs hoog voor de fase waarin hij nu zit. Alle andere waardes van de lever, nieren etc waren ook helemaal perfect!!
Wat doet onze knul het super goed, en wat zijn we daar blij mee zeg!! Eindelijk eens allemaal goede berichten.
We hoeven zelfs pas over 10 dagen terug te komen ipv 7 dagen.
Morgen ga ik het zwembadje opzetten. Want wij mogen dan wel niet naar het zwembad met Luca (ivm virussen, bacteriën en vele mensen en kinderen) maar het zwembad mag wel naar ons toe, in onze tuin !! :-) :-)
Liefs
We kwamen op de prikpoli Max (een 12 jarige jongen) tegen die we tijdens het hele proces hebben leren kennen op de afdeling Giraf. Max en Michel zijn dikke maatjes en moeder Heidi is gek op Luca. Terwijl we nog een uur moesten wachten op de uitslagen en dus het gesprek met Dr. Versluys gingen we met hun nog even wat drinken en gezellig kletsen in de huiskamer van afdeling Pauw.
Om 11:00 uur hadden we het gesprek en werd Luca onderzocht. Hij doet het super!
Zijn huid is een stuk rustiger geworden dus de transplantatie ziekte is onder controle en dus mogen we afbouwen met de prednison. Dit is heel fijn, want de prednison verslapt ook de spieren waardoor het ontwikkelen natuurlijk vertraagd verloopt.
Zijn hb gehalte was weer gestegen van 6,6 naar 6,8 helemaal uit zichzelf. De bloedplaatjes waren dit keer 63, dus ook gestegen, en dit is zelfs hoog voor de fase waarin hij nu zit. Alle andere waardes van de lever, nieren etc waren ook helemaal perfect!!
Wat doet onze knul het super goed, en wat zijn we daar blij mee zeg!! Eindelijk eens allemaal goede berichten.
We hoeven zelfs pas over 10 dagen terug te komen ipv 7 dagen.
Morgen ga ik het zwembadje opzetten. Want wij mogen dan wel niet naar het zwembad met Luca (ivm virussen, bacteriën en vele mensen en kinderen) maar het zwembad mag wel naar ons toe, in onze tuin !! :-) :-)
Liefs